İlk iki maçta Pacers herkesi şaşırttı, maçları önde götürmelerine rağmen son çeyreklerde Derrick Rose'a teslim oldular. Rose bir şekilde çembere giderek, şut atarak veya takım arkadaşlarına boş şutlar yaratarak seriyi 2-0'a taşımayı başardı. Paul George hiç fena savunma yapmamasına, bütün Pacers oyunculara Rose'a konsantre olmasına rağmen iki maçta 37.5 sayı ortalaması tutturdu Rose. Bunun yanında da 6 asisti var. Kısacası Rose durmuyor. Ayrıca son çeyreklerde Bulls savunması, Pacers'ı durdurmayı başarıyor. Çünkü Granger hariç bu anlarda ortaya çıkabilecek oyuncuları yok, Granger da bu kritik anlarda pek ortaya çıkamadı. Pacers'ın sayı üretebilmesi için bol bol koşması, Bulls savunmasını hazırlıksız yakalaması gerekiyor. Bunu da mümkün olduğunca fazla uygulamaya çalışıyorlar ve başarılı da oluyorlar ama farkı açma hatta bekli de maçı koparma şansları varken, Bulls'un aldığı hücum ribaundları maçın yakın gitmesini sağlıyor. İlk maçta 20 ikinci maçta 21 hücum ribaundu aldı Bulls. Daha da etkileyici olarak, Bulls kaçırdığı her 2 şuttan birinin ribaunudu alıp yeniden hücum kullanıyor. Pacers'ın bu şekilde kazanması mümkün değil. Hansbrough, Boozer'a kan kustursa da ufak kalıyor, Hibbert'ın da yazın Bill Walton ile yaptığı ribaund çalışmaları onu ancak belli bir seviyeye kadar çıkardığı için Pacers bu konuda rakibine eziliyor. Üstüne de son çeyreklerde Rose çıkıp "Benim seviyeme çıkabilecek oyuncunuz var mı?" diye sorunca, Pacers'ın boynu bükülüyor...
4-0 veya 4-1 gibi duruyor serinin sonucu hala. Conseco'da bu tempoyla, genç oyuncuların seyirciden aldığı gazla belki karambole getirip bir maç alabilirler ama iki maçı da alıp Chicago'ya 2-2 gitmelerine neredeyse hiç imkan tanımıyorum. Hele Collison'ın bahtsız sakatlığı sonrası ne kadar iyi durumda olacağı belli değilken...
22 Nisan 2011 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 FARKLI FIKIR:
Yorum Gönder