Lakers - Thunder Serisi 4. Maç (89 - 110)

Normalde ilk defa playofflara kalan genç bir kadro, evinde NBA şampiyonu ve batı birincisine karşı alınan galibiyetten sonra amacını yerine getirdiğini düşünüp, rahatlar ve seriyi bir bakıma bırakır. Özellikle kendisi iyi olduğu için değil, rakipleri kötü olduğu için playoff’a giren doğu takımlarında daha çok görünüyor bu durum. Ancak gerek oyuncularının ve seyircisinin karakteri, gerek sezonun son haftasına kadar 6 ve 7.'lik için mücadele etmesi ve gerek serinin önceki maçlarının son derece çekişmeli geçmesi Oklahoma’yı bildiğimiz 8. seri başı takımlardan ayırıyordu. Kararlılıklarının ödülünü ise pek çok kişinin tahmin edemeyeceği şekilde aldılar.

Maça kaçan şutlar ve top kayıplarıyla başlayan Lakers, enerjik Thunder oyuncularına karşı uzunlarıyla dengeyi buldu. Bynum ve –maçtaki 5 basketinden 2’sini boyalı alanın dışında boş kaldığı pozisyonlardan üretse de- Gasol, ilk çeyreğin birkaç hücumunda içeride nasıl durdurulamaz olacaklarını gösterdiler. Kobe’nin inatla uygun pozisyonlarda şut kullanmayıp takım arkadaşlarını seçmesi bende bu ikiliyi kullandıklarını maç boyunca göreceğiz izlenimi yaratmıştı. Ancak Kobe oyundan çıktıktan sonra neredeyse uzunlara hiç top gelmedi ve sürekli koşup içeri saldıran Thunder oyuncuları serbest üst üste serbest atış isabetleriyle çeyreğin sonunda skoru 17-29’a kadar getirmeyi başardı.

İkinci çeyrekte Gasol yerine oyuna giren, ilk üç maçın kayıp isimlerinden Odom’ın kendini vererek oynaması Lakers için avantaj gibi gözükse de Gasol’ü çok aradılar bu bölümde. Hücumda dengesiz şutlar kullandıkları için pek çok pozisyonda hızlı hücum yediler. OKC’nin bu çeyrekteki 26 sayısının 21’i Harden-Westbrook-Ibaka üçlüsünden geldi. Lakers oyuncuları yine içeri gömülüp Westbrook’un potaya gitmesini genel olarak önlese de orta mesafeli şutlarında neredeyse kaçırmayan oyun kurucuya karşı yapacakları hiç bir şey kalmamıştı. Los Angeles ekibi tecrübesiyle maça tutunmaya çalışıyordu ama maçı çok daha isteyen Thunder’a karşı ufak patlamalar dışında sahada ölü gibi dolaştıklarını görünce zaten kazanma şanslarının ne kadar düşük olduğu anlaşıldı. Zaman zaman tempoyu düşürüp Thunder’ı zorladılar ama maçın hakimi playoff tecrübesi 3 maçtan oluşan takımdı. İkinci çeyreğin sonunda da serbest atışlardan sayı üreten Thunder ekibi devreye 42-55 önde girdi.


Üçüncü çeyrekte Lakers’ta Fisher ve Kobe başlarda, Odom da sonlara doğru bir şeyler yapmaya çalıştılar ama maça çok kötü başlayan Jeff Green (yanılmıyorsam uzun süre 8’de 1’le oynadı) de açılınca iyice gaza gelen Oklahoma City coştukça coştu, farkı 23’e kadar çıkarıp çeyreği 64-86 önde bitirdi. Bu dakikadan sonra Lakers’ın hiç şansı kalmadığı da belli olunca son çeyrek formalite icabı oynandı zaten.

Yazıda da söylediğim gibi maç boyunca potaya saldıran Thunder’ın 48 serbest atışına karşı Lakers sadece 28 tane kullandı. Aslında bu 28 sayısı maça yansıyandan daha az çünkü bir kısmı maçın galibi belli olduktan sonra geldi. Serbest atışların yarattığı farkı açıklamak gerekirse, Lakers ilk yarıda 10’da 3’le atarken Thunder 19’da 18’di. İlk bakışta ev sahibine kıyak geçilmiş gibi görünüyor ama Kobe’nin 3 tane şut atan oyuncuya yaptığı fauller dışında Thunder lehine tartışmalı düdük çalındığını hatırlamıyorum. Lakers’a çalınmamış derseniz sadece ilk çeyreğin başlarında Artest’in içeriden kullandığı toplar o kadar kötüydü ki faul yapılmış olabilir diye düşünmeye sevk etmişti beni. Onun dışında yine haksızlık yapıldığını hatırlamıyorum. Zaten iki takımın maçı kazanma hırslarını baz alırsak serbest atışlar arasındaki fark gayet normal.

Oyuculara gelirsek, Lakers’ın en büyük avantajları Bynum ve (özellikle) Gasol ilk yarıdan itibaren hiç iyi kullanılamadı. Normal sezonda da Kobe ve Gasol arasında tartışma yaşanmıştı bu konuda hatırlarsanız, ancak tam tersi maçın başlarında inatla Gasol’den giden isim Kobe’ydi. Ardından Lakers’ın tüm dengesi bozulunca Gasol’den de gidemediler doğal olarak. Kobe demişken, ilk şutunu ikinci çeyreğin 4. dakikasında falan kullandı. Maçın başlarında çok rahat 2-3 şut pozisyonu buldu kendisine ancak takım arkadaşlarını tercih etti. Maçın sıkıştığı bölümlerde ortaya çıkacağını düşündüm ama Lakers için umut kalmadığı için karşılaşmanın sonlarını kenardan izlemek zorunda kaldı. Takımın üç büyük silahı Gasol-Bynum-Kobe 10’ar şut kullanıp 5’er isabet buldu. Attıkları sayılar sırayla 13-13-12. Kenardan gelip diğer maçlara oranla olumlu katkı yapan isim Odom’dı fakat o da kendini affettirmek için oynuyordu. Yoksa kazanma imkanlarının olmadığı zaten belliydi Odom’ın öne çıktığı dakikalarda. Zaten maçın gerçekten oynandığı dakikalarda da bench sayılarının neredeyse hepsi ondan geldi. Phil Jackson'dan ilginç bir karar da Shannon Brown'ı savunmada Westbrook yerine sutör guardlara karşı koyarak geldi. Ben hızıyla bir Westbrook'u bir nebze durdurabileceğini düşünüyordum ancak Harden karşısında da hiç iyi iş yaptığını söyleyemem. Westbrook'u içeride uzunlarla sıkıştırıp saçma şutlar kullanmasını istemiş olabilir Jackson ama yazıda belirttiğim Westbrook orta mesafe şut kullanıp isabet bulunca işe yaramadı bu.

Thunder adına maçın en büyük ismi Westbrook oldu. Serinin diğer maçlarını izleyenler ne kadar olgun oynadığını söylediklerinde inanmamıştım. Ancak bu maçta gördüm ki olan bitene yıllarca playoff oynamış bir oyuncu kadar hakim. 11’de 6’yla isabet bulup attığı 18 sayı, yanına eklediği 8 ribaund ve 6 asist yaptıkları hakkında çok az şey ifade ediyor. Biraz abartayım, onun yanında %50 isabetle 22 sayı bulup maçın en skorer ismi olan Durant rol oyuncusu gibi durdu. Maça kötü başlayan Jeff Green üçüncü çeyrekte çok etkili oynarken kenardan gelen Ibaka ilk yarıda takımına epey katkıda bulundu. Diğer bir not da ilk iki maçta sayı atamayan Harden yine evinde iyi bir oyun çıkararak 6’da 3’le 15 sayı 5 ribaund 4 asiste imza attı. Başta yaptığı savunmayla oyuna yoğunlaştığını göstermişti zaten. Kendisini savunan Brown ve Lakers uzunlarına yaptırdığı faullerle skor katkısını maça yayarken son sayıları olan üçlüğüyle farkı 27'ye çıkarıp maçın bitmesini sağladı. Ayrıca verdiği paslar da oldukça yerindeydi genç oyuncunun.

Toplamak gerekirse, OKC maçı istedi ve aldı. Lakers maçı ortalama playoff performansıyla oynasa bile (batı birincisinden bahsediyoruz) kaybederdi bana göre. Tabii bir sonraki maç serinin en önemli maçı ve başta ne kadar aciz gözükse de Kobe’nin bu kadar kolay bırakacağını hiç sanmıyorum. 5. maçtaki en önemli faktör, öz güvenini kazanan Thunder’ın kötü başlarsa maçtan düşüp düşmeyeceği. Bakalım çok büyük bir sürprize imza atıp bir sonraki maçı da 5. maçı da kazanabilecekler mi?